Ook zo genoten van de Ronde van Vlaanderen vandaag? De grootste kermiskoers van België. Drie rondjes over de Oude Kwaremont, gewoon omdat het kan. Ter meerdere eer en glorie van de moderne spiegeltenten, die op groot scherm de reflectie van wat eens een van de grootste sportieve evenementen van het jaar was presenteren aan een deftig champagne nippend publiek. Op hun paasbest afgezakt naar de foor. Waar het wielercircus van volkssport naar een soort Cirque du Soleil wordt opgewaardeerd.
Het werd ook wel tijd dat er eens werd nagedacht over de toekomst van Vlaanderens mooiste. De Muur van Geraardsbergen is tenslotte ook maar een vervelend obstakel op weg naar het niet echt tot de verbeelding sprekende Meerbeke. Het is gewoon even wennen. Na twee keer moet je iets nieuws nog niet afschieten. De Kwaremont is ook best een fijne berg en laat ik eerlijk zijn, van kermis hebben ze in België zonder meer verstand.
Kijk maar eens hoe de nationale omroep VRT om gaat met de wereldwijde crisis die de wielersport sinds het vraaggesprek van tante Oprah in zijn greep houdt. Als door een horzel gestoken sloven Michel Wuyts en de zijnen zich uit om iedere vrije minuut te vullen met koers. Nu en dan een streepje Bart Swings, maar dan snel terug naar het parcours. Waar de NOS kiest voor een vrij hypocriet stuk terughoudendheid in haar wielerverslaggeving na de bekentenissen van huisapotheker Michael B., heeft de Vlaamse omroep er voor gekozen alles uit de kast te halen om de wielersport weer de grandeur te geven die het verdiend.
Een rechtstreeks verslag van vrijwel de hele koers. Dagenlange voorbesprekingen. Napraten tot Parijs – Roubaix halfweg is. Verdomd, zelfs de op jongeren gerichte radiozender Stubru wijdt zowat zijn hele weekend aan de mooiste der Vlaamse klassiekers. Zo breng je de koers weer bij de mensen, moeten ze in Brussel gedacht hebben. Bier en spelen, of, zoals ze dat in Vlaanderen doen, met een pensenmarkt. Het volk een worst voorhouden en de vips een lepeltje Beluga. Gelukkig hebben wij nuchtere Hollanders het terughoudende commentaar van Herbert Dijkstra om ons met beide benen op de grond te houden. Santé!
