by marc gf zaan -

gloria

In België wordt vandaag nationale vrouwendag gevierd. Niet op acht maart, zoals dat internationaal te doen gebruikelijk is, of simpelweg nauwelijks met het laatste restje bh-verbranders in Nederland. Op elf november dus. Een veilige keuze. Dag waarop ook de wapenstilstand die het einde van de eerste wereldoorlog markeert herdacht wordt. Alle mannen naar Ieper om met een vlag te zwaaien, kunnen de vrouwen mooi zonder risico de straat op. En dat hebben ze nodig hoor, echt waar. Radiozender Studio Brussel heet vandaag voor een dag Studio Brusselle. De hele dag alleen maar vrouwelijke presentatoren, plaatjes van zangeressen en telefoongesprekken met sterke vrouwen. En maar lameren. Over onderdrukking, onveiligheid en achterstandsposities. Over vrouwen die nog steeds alleen maar een aanrecht hebben. Of zelfs dat niet eens, omdat ze het toch te druk hebben met het baren van kinderen waarover ze zelf niet eens mee mochten beslissen.

Zelfs de minder aandachtige lezer zal het doorhebben, ik wind me hier lichtjes over op. Iets vieren uit ontevredenheid. Sinterklaasavond zou er heel anders uit zien wanneer de gelovige kinderen zich op nationaal vlak tegen het gebruik van kleurig inpakpapier zouden keren. Gewoon, omdat er ook kinderen zijn op deze wereld die al blij mogen zijn als ze een doos hebben om in te slapen. Daar zijn ook meisjes bij trouwens. Wanneer je iets wilt vieren, dan zorg je dat je blij bent. Tevreden. Gelukkig. Content dat je vrouw bent. Met wat er de afgelopen decennia of eeuw al allemaal ten goede is gekeerd. Dan vier je de vrijheid, het leven, de liefde. Opdat men morgen zou weten hoe belangrijk het is om naar dat veelgevraagde evenwicht tussen gelijkheid en eigenheid te blijven streven. Vieren doe je met feest, met slingers en ballonnen en vooral veel drank. Dus mannen en meisjes die meer van meisjes dan van mannen houden, laat jezelf vandaag eens helemaal gaan. Haal al je charmes, spitse grappen en gekleurde lichtjes tevoorschijn en versier de vrouw van je dromen. Versier iedere vrouw die je begeert. Prijs haar schoonheid, vertel haar hoe belangrijk ze voor je is en streel haar tot ze omvalt van zelfgenoegzaamheid. In het voorkomende geval dat dit problemen oplevert binnen je bestaande relatie, weet dan dat er nog veel te verbeteren valt. Vanaf morgen.

by marc gf zaan -

plons

Zomaar wat oude kranten op een stapeltje. De ontpoldering van de Hedwigepolder bovenaan. Actueel als altijd, zolang je maar een Zeeuwse krant leest. Daaronder de uitslagen van de Belgische gemeenteraadsverkiezingen. Vlaams Nationalisten veroveren vanuit Antwerpen de gemeentehuizen in het Nederlands sprekende deel van het land. Grote voorganger Bart de Wever roept ergens dat hij de banden met Nederland wil aanhalen. Zeeuws-Vlaams Nationalisten dan? En dat nationalisme zelf, ondermijnt dat in een zucht de vloek van de internationale verdragen die hebben geleid tot het voornemen ons landje apart langzaam terug te schenken aan de zee? Ter meerdere eer en glorie van de Antwerpse haven. Zou Robesin zo’n kans nou laten liggen, of heeft het partijbureau van de NVA in Antwerpen al een pittig mailtje met het voornemen de annexatie van de zuidelijke Nederlanden met houweel en spade te verdedigen ontvangen? Te beginnen met een ketting tussen de veerhavens van Terneuzen en Hoedekenskerke. Of een hek boven op de Westerscheldetunnel.

by marc gf zaan -

bijna dood

Terwijl volwassen vrouwen tweeten dat ze met een zakdoek klaar zitten op de bank voor weer een nieuwe aflevering, open ik een nieuw bestand om diezelfde ellende van me af te schrijven. Grey’s Anatomy. De meest actuele in een schier eindeloze reeks ziekenhuisseries die door de verzamelde entertainmentindustrie op ons af worden gestuurd. ER, Strong Medicine, House MD, ik heb ze allemaal voorbij zien komen. Een voor een, in hun groeiende graad van walgelijk doorgedreven realiteit. De diepste menselijke drama’s worden over de naar ontspanning snakkende consument uitgestort als een emmer varkensbloed. Meestal letterlijk. En we vinden het prachtig. Tenminste, de meeste vrouwen die ik ken vinden het schitterend. Zelf heb ik er iets minder mee, met die zieke hunkering naar andermans leed. Komt het omdat ik een ongelofelijk zacht ei ben, bevallingen alleen maar langs de bloederige kant heb hoeven meemaken, de binnenkant van een ziekenhuis tegen beter weten in alleen maar kan identificeren met een onzekere dood, of gewoon omdat ik het leven leuk genoeg vind zonder tweemaal in de week te worden geconfronteerd met hoe beroerd het ook had kunnen zijn?

Het moge duidelijk zijn, Meredith Grey en haar stuk voor stuk geniaal aantrekkelijk geschapen collega’s hebben op mij niet de uitwerking die de mensen van ABC voor ogen hadden toen ze McDreamy, McGinger, McPoepchinees, McStompy en McLesbian over ons uit begonnen te storten. De misselijkmakende fascinatie met dood en verderf in witte jassen roept bij mij alleen maar irritatie op. Om de veel te ver doorgedreven ellende, de als realiteit vermomde stroom van stukjes bot, ontploffende hartslagaders en stervend geluk. Ik mag graag dooddoeners gebruiken. Vooral als het gaat om de werkelijkheid en dat je het nooit zo gek zult kunnen verzinnen. Uiteraard is dat buiten een leger professionele scenarioschrijvers gerekend. Geperverteerde hippies die er hun designersandalen en hybride Lexussen van betalen. Lijkenpikkers zijn het. Aasgieren die de wreedheid van de natuur uitvergroten, doorbakken, uitkauwen en over ons uitkotsen. Met net genoeg reclameblokken tussendoor om de prut uit je ogen te kunnen vegen. Het leven was toch een stuk eenvoudiger ten tijde van Dokter van der Ploeg en haar collega’s van Medisch Centrum West. En op zijn tijd een aflevering van Die Schwarzwaldkliniek natuurlijk. Maar ik zie dat het afgelopen is, snel doorzappen naar RTL4 voor een nieuwe aflevering van Bones.