by marc gf zaan -

zomerkoorts: 10. saint-girons – bagnères-de-bigorre

Leontien staat onder aan de trap te roepen. ‘Kom je er uit? Je moet zometeen eerst Marianne even wegbrengen.’ Eddy kreunt. Zijn hoofd is het duidelijk nog niet eens met het schema van zijn vrouw. Moeizaam hijst hij zich uit bed. Nietsvermoedend strompelt hij de badkamer binnen, waar zijn dochter net het jurkje van gisteravond over haar blote lijf laat zakken. Zelf schrikt hij er meer van dan het meisje lijkt het wel. ‘Ze wordt groot’, denkt Eddy bij zichzelf. Tot voor kort zou ze nooit de badkamer van het slot hebben gelaten. Zeker niet wanneer hij of haar broer in huis waren. Watervlug wurmt ze zich langs hem door het deurgat. ‘Ik ben klaar hoor pap.’

Na een verkwikkende douche stapt Eddy al iets frisser het nu al zonovergoten terras op. ‘Gaan we pap?’ Zijn dochter lijkt niet langer te kunnen wachten. Staat meteen op van haar stoel. ‘Moet jij niet eerst iets van ondergoed aantrekken?’ Eddy is het beeld van zo-even nog niet vergeten. Marianne lacht. ‘Je weet best dat Gert-Jan en Judith altijd naar het naaktstrand gaan.’ Haar vaders mond valt open. ‘Kijk niet zo debiel’, port Leontien hem in zijn ribben, ‘ze gaat met Michael naar het gewone strand. Haar bikini hing hier nog op het droogrek. Ze zei al dat je zo raar keek toen je haar tegen kwam in de badkamer.’ Leontien grijnst van oor tot oor, terwijl Marianne treiterig haar jurk tot boven haar rode bikinibroekje trekt. ‘Ja, kom nu maar, het is al goed.’ Eddy grist geërgerd de autosleutels van de kast.

…

De renners zijn bezig aan de beklimming van de vierde col van vandaag. Eddy staat met een been in de woonkamer naar het scherm te kijken. In zijn handen een mand met kleren die naar de camper moet. Hij probeert een beeld te krijgen van de situatie in de koers. Eerder waren er zes vooruit. Met een paar Belgen. Geen tijd. Verder met pakken. Hij klemt de mand tegen zijn heup en probeert met zijn vrije hand het zweet van zijn voorhoofd te vegen. Vergeefs.

…

Dionne de Graaf schakelt van Wimbledon terug naar de Tour. Eddy schakelt terug voor een bocht. Nog gauw even een gasfles laten vullen bij die ene pomp op de grens die open is op zondag. Als het niet te druk is kan hij de renners nog boven zien komen. Ten Dam zit er weer bij van voor. En zijn eigen naamgenoot Bauke. Zelfs Gesink en niet te vergeten Wout Poels. Zo goed zijn de Nederlanders in geen jaren vertegenwoordigd geweest.

Opgelucht ploft hij in de zetel. Leontien kijkt vanuit de keuken vernietigend zijn kant op. ‘Eerst even de finale bekijken lieverd. Ik ben al aan het rennen vanaf het moment dat ik uit mijn bed gekomen ben. Daar ben ik niet voor gemaakt, ik ben een dieseltje dat eerst even lekker warm moet draaien.’ Leontien lacht. ‘Nu je over vroege vogels begint, Johnny heeft nog gebeld vanmiddag. Die moet je nog maar even terugbellen straks.’

 

De titel doet het misschien al vermoeden, deze maand is de Tour de France aanleiding voor een dagelijks feuilleton. In de eerste plaats bedoeld voor wielerblog Het is Koers, maar vanzelfsprekend ook hier te volgen. Het begint bij de proloog. De aflevering van morgen vind je hier.

by marc gf zaan -

zomerkoorts: 9. castres – ax 3 domaines

Eddy peutert werktuiglijk het doorweekte etiket van zijn flesje bier. Van zijn lege flesje. Tom drukt hem een nieuwe in zijn hand. Nat en koud. Open. Eddy neemt een flinke teug. Zonder het scherm een moment uit het oog te verliezen. ‘Volgen ze nog?’ Eddy knikt gespannen. ‘Froome gaat hem winnen, die halen ze niet meer terug.’

Eddy knippert met zijn ogen tegen het felle zonlicht. De drukkende zomerhitte overvalt hem. De pintjes zijn diep gevallen. ‘Mollema vier, ten Dam vijf.’ Hij glundert breeduit. Tom trekt een volgend pilsje uit het koude water in de cementkuip. ‘Zullen we er daar dan maar eentje op drinken?’ Tom heeft de barbecue al aangestoken. Achter in de tuin, waar het bouwmateriaal wat minder de overhand heeft, zitten de vrouwen onder een boom in de schaduw. ‘Ha, zijn mijn meisjes ook al aangekomen?’ Eddy hoort het zichzelf zeggen. Met dat kleine beetje vertraging door de invloed van de alcohol. ‘Papa…’ Marianne rent op hem af en springt hem om de hals. Hij wankelt en moet een stapje achteruit doen om niet te vallen. ‘Kind wat een enthousiasme.’ Ze laat hem los. Hijst haar jurkje wat verder over haar borsten. Eddy kijkt haar bewonderend aan. Misschien iets te ongegeneerd. ‘Vind je het mooi?’, lacht zijn dochter, een pirouette draaiend om haar outfit te showen. ‘Jaja’, lacht Eddy een beetje beschaamd om de argeloosheid waarmee het meisje in haar ondergoed staat te draaien. Zelf lijkt ze niet in de gaten te hebben dat het jurkje zo hoog opwaait.

‘Zijn ze binnen?’ Leontien lacht bij de aanblik van haar verhitte echtgenoot. ‘Dag schat, zijn jullie er al lang?’ ‘Is dat nu nog leuk om naar te kijken?’ Jeannie kijkt Eddy vragend aan. ‘Ja natuurlijk, waarom zou het dat niet zijn?’ ‘Nou, met al die drugs enzo.’ Eddy haalt zijn schouders op. Doet een poging uit te leggen dat doping van alle tijden is. Dat hij niet weet of hij in een schone koers moet geloven. Wil geloven. Dat het gewoon een prachtige sport blijft. Jeannie lijkt niet echt geïnteresseerd in zijn uitleg. ‘Zolang de gevolgen een ver-van-je-bed-show zijn hoef je je daar natuurlijk ook niet druk om te maken.’ Jeannie wendt zich tot haar andere gasten. Een bleke man met wat rossig haar en zijn enorme vrouw. Hij kent ze niet. Zeker familie van haar. De betekenis van haar uitsmijter dringt maar heel langzaam tot hem door.

…

‘Misschien moet je wat rustiger aan doen met dat bier?’ Het is niet echt een vraag. Eddy knikt, hij weet dat zijn vrouw gelijk heeft. ‘Morgen hebben we nog een drukke dag.’ Eddy schuift zijn bord opzij. Heeft meer dan genoeg gehad. Stralend komt zijn dochter op hem af. ‘Pap, mag ik morgen naar het strand?’ Marianne kijkt hem aan met haar koppie schuin. Ze weet wel hoe ze hem om haar vingers moet winden. ‘Met Michael’, pareert ze zijn ongestelde vraag. Haar mobiel in de aanslag om haar antwoord te verzenden. Het zou hem niets verbazen als ze alleen nog op ‘verzend’ hoeft te drukken. ‘En zijn ouders’, voegt ze er snel aan toe. Eddy kijkt naar zijn vrouw. Weet dat die geen bezwaar zal hebben om te kunnen inpakken zonder kinderen die in haar weg lopen. ‘Dank je pap.’ Een natte zoen op zijn bezwete voorhoofd. Weg is ze. ‘Wat bedoelde Jeannie eigenlijk met die rotopmerking over die drugs? Weet ze het van Lars?’

 

De titel doet het misschien al vermoeden, deze maand is de Tour de France aanleiding voor een dagelijks feuilleton. In de eerste plaats bedoeld voor wielerblog Het is Koers, maar vanzelfsprekend ook hier te volgen. Het begint bij de proloog. De aflevering van morgen vind je hier.

by marc gf zaan -

zomerkoorts: 8. montpellier – albi

‘Nee, half dagje nog. Ja, vanmiddag vrij. Camper ophalen bij mijn schoonvader. Beurt heeft ie al gehad. Kan Leo morgen lekker soppen en inpakken. Zondag laatste dingetjes, maandag op het gemakje rijden. Hoef ik ook geen etappe te missen. Twee vliegen in een klap. Morgen om half acht bij jou? Steiger verplaatst? Zorgen we dat we klaar zijn voor het echt heet wordt. Ja, 26 graden zeggen ze. Na de middag biertje en Tour kijken. Komt helemaal goed. Ja, de meiden komen ook eten. Nee, Lars niet, die zit bij zijn vriendin. Tom, tot morgen. Half acht hè!’

Even staart Eddy naar de telefoon voor hem op het bureau. Met zijn wijsvinger houdt hij de haak ingedrukt, de hoorn nog aan zijn oor. ‘Regina, hoe laat komt Zijlaard? Goed, dan mag je daarna de telefoon blokkeren. Nemen we een lunch bij ‘De Boogerd’ en dan

vakantie.’ De afgelopen week is hectisch geweest. Drukker dan Eddy zich had voorgenomen. Teveel onverwachte dingetjes. Thuis natuurlijk, met dat grapje van Lars. En zoals altijd weer net teveel losse eindjes op het werk. Morgen die laatste topgevel bij Tom er in metselen. Even lekker met de handen bezig zijn na een hele week op kantoor. Het idee alleen geeft hem energie.

…

Joop kijkt hem lachend aan. ‘Je bent vroeg, konden ze je al missen op de zaak?’ Eddy grijnst. ‘Alles onder controle Joop. Ze redden het zonder mij ook wel een maandje. Iedereen weet wat ie moet doen, als we terugkomen hoef ik de bal alleen nog even in te koppen.’ Eddy draait de massasleutel om, gloeit uitvoerig voor, vooraleer het oude beestje rokend en ronkend tot leven komt. ‘Wat loopt zo’n ouwe diesel toch mooi.’ De twee mannen kijken elkaar begrijpend aan. ‘Ik heb die steun van het fietsenrek nog even goed vast gezet. En alle sapjes zijn op peil.’ Eddy knikt. Weet dat hij dat soort dingen prima aan de oude man kan overlaten. ‘Koffie?’

…

‘Cannondale sleurt het hele peloton uit elkaar.’ Lars spijkert zijn vader in een paar woorden bij over het verloop van de etappe tot hier toe. ‘Ik weet het, ik had radio Tour aan in de auto.’ ‘Oh, doet de radio het weer in de camper?’ ‘Opa heeft er een nieuwe in gezet.’ De jongen zakt terug in de bank. Een oog op de TV, het andere op zijn laptop. ‘Trouwens pa, het is goed.’ ‘Wat jongen?’ ‘Nou, van Trixie. Haar vader vindt het goed dat ze mee gaat.’ Eddy knikt afwezig. Gisteren was de jongen nog vol weerstand over zijn voorstel, nu ja, mededeling dat hij maar met hen mee moest naar Frankrijk na zijn recente strapatsen. Als compromis was Trixie uit de bus komen rollen. Eddy was er niet onverdeeld gelukkig mee geweest, maar Leontien had zijn bezwaren van tafel geveegd. Dat ze toch ook een stuk van het gezin was nu.

Lodderig trekt Eddy een oog open. Toch weer ingedommeld. De vlag van de laatste twee kilometer. Koortsachtig probeert hij de situatie in de koers voor zichzelf op een rij te krijgen. Een hele trein Cannondale-renners trekt onder het vod van de laatste kilometer door. ‘Dit bedoelde je toch hè pap?’ Eddy kijkt vragend. ‘Nou, als het hele team zonder vragen te stellen blijft doorvechten. Dan moeten ze toch een keer winnen?’ Terwijl Peter Sagan triomferend over de streep komt, zoekt Eddy naar de diepere betekenis achter die opmerking. Achter in zijn hoofd knaagt er iets van onzekerheid.

De titel doet het misschien al vermoeden, deze maand is de Tour de France aanleiding voor een dagelijks feuilleton. In de eerste plaats bedoeld voor wielerblog Het is Koers, maar vanzelfsprekend ook hier te volgen. Het begint bij de proloog. De aflevering van morgen vind je hier.