kuddedier

Iemand heeft bedacht dat een op de computer in elkaar gefietst elektrodeuntje van een onbekende Koreaanse plaatjesdraaier voldoende muzikale waarde had om de speellijsten van de nationale radio te halen. En daar dan niet meer uit te krijgen is. Dat gebeurt natuurlijk wel vaker, maar zelden heb ik zo’n irritant deuntje gehoord. Meestal waait dat wel over. Gelukkig.

Tot nu toe heb ik vandaag naast het origineel en de onontkoombare ‘Zwartepietenstijl’ ook al een versie met een sinaasappel, eentje met Mario (ja, een van die broers) en als absolute topper Europa’s minst geliefde politicus uit de jaren dertig en veertig, wiens stijl gemakshalve ook maar naar 2012 wordt gesleurd. Wat mij betreft mag de wind nog wat aanwakkeren.

couperen

Wat ik nou toch lees in de krant van zaterdag. Ronald Giphart gaat voor de nieuwe zaterdageditie ‘V’ van de Volkskrant een wekelijks feuilleton schrijven. ‘Veel wereldliteratuur is ontstaan als feuilleton, waarbij het niet zo was dat een schrijver een boek schreef en het daarna in stukken hakte. Hij schreef elke week een deel en kreeg daar reactie op. Het was literaire soap op hoog niveau, mensen gingen er in mee: huishoudsters praatten onderling over de verhalen van Couperus. Zijn personages leefden echt.  ..  Daarom dacht ik: waarom niet opnieuw een feuilleton beginnen van 1200 woorden per week, vier romanbladzijden, waarbij de lezers inzicht krijgen in het schrijfproces…’ Wat een ontzettend leuk idee. Origineel ook.

Ik wil niet uit de hoogte doen, maar een feuilleton, dat is zo ontzettend augustus 2012. Mijn trouwe lezers hebben het geweten. Een hele maand lang werden ze vergast op mijn romaneske probeersels. Mijn trotse schreden in de voetsporen van de groten. Hij heeft wel gelijk, collega Giphart, verhalen schrijven op commando kan best. Dat heb ik geleerd. Dat gaat hij nu zelf ook bewijzen. Het is leuk om te denken dat ik hem op het idee heb gebracht. Dat mijn subtiele verwijzing naar zijn werk in Langs de Loire van 9 augustus jongstleden zijn aandacht heeft getrokken. Naar mijn werk. Dat Bladgoud nu als inspiratiebron geldt voor een spannend experiment in een landelijk dagblad. Toeval. Inval. Bijval. In elk geval ga ik het volgen. Dat doen ze met mij immers ook.

sociale onlust

Een rechtbank in Pasadena heeft verstokte gebruikers van sociale media veroordeeld tot twee dagen zomer. De beklaagden werd ten laste gelegd een leven te leiden dat niet door de Timeline was goedgekeurd. De rechtbank achtte de aanklacht bewezen en nam de eis van de aanklager onveranderd over.

Vanuit de hele wereld wordt er geschokt gereageerd op de als buitensporig betitelde strafmaat, die vele onschuldige gebruikers van het internet treft. Vertegenwoordigers van het internationaal genootschap voor veilig internetverkeer, iSAFE, roept de regeringen van de G20 op verstandig om te springen met deze uitspraak. Amnesty International heeft wereldwijd petities uitgezet om deze naar hun zeggen flagrante schending van de mensenrechten aan te klagen. Vooralsnog is er besloten geen digitale actie te voeren, voor de juridische en sociaal-maatschappelijke gevolgen van een dergelijk initiatief voldoende in kaart zijn gebracht.

De geschreven pers reageert diep verontwaardigd en roept haar lezers op zich niet te laten verleiden tot hitte-gerelateerde uitspraken op Twitter of Facebook. ‘De implicaties van dergelijke ogenschijnlijk onschuldige uitspraken over de van rechtswege opgelegde hittegolf zijn op dit moment niet te overzien’, aldus een vertegenwoordiger van het ANP. ‘Wij adviseren onze lezers om de zaterdagbijlage van het ochtendblad te gebruiken voor het elkaar toewuiven van de nodige koelte tot de kou weer uit de lucht is. Bij wijze van spreken dan’.